Oto kilka wskazówek dla rodziców, nauczycieli i specjalistów ułatwiających współpracę z dzieckiem z mutyzmem wybiórczym:
– nie pytaj dziecka „dlaczego nie mówi”, powiedz lepiej: „mówienie do nowych osób może być trudne na początku – tak trudne, że głos utyka w gardle i nie może wyjść. Pamiętaj, że nie musisz mówić do mnie, kiedy będziemy grac w te gry”
– zapewnij dziecko „będziesz mógł mówić do mnie, kiedy będziesz na to gotowy, teraz możesz porozmawiać z mamą jeśli chcesz”
– „najważniejsze jest, aby być szczęśliwym i dobrze się bawić”
– jeśli jest taka potrzeba, to warto dodać: „to jest trudne uczyć się nowego języka/mówić wyraźnie/nie znać nikogo/martwić się, że zrobisz komu przykrość”
– „mówienie jest teraz trudne, ale znajdziemy inne sposoby, abyś czuł się z nami dobrze zanim będziesz gotowy rozmawiać” –
„wiele dzieci czasami ma trudności z mówieniem, to jest normalne”
– „nie zawsze tak będzie – z czasem mówienie będzie łatwiejsze”
– „nie jesteś z tym sam”
– „wiem jak czasami trudno jest mówić”
– „wiem, że bardzo chciałbyś rozmawiać i że nie milczysz umyślnie”
– „jesteś fajnym uczniem, lubię się z tobą bawić”
Jeśli pracujecie formalnymi technikami warto dodać:
– „wiem jak sie czujesz, pomogę Ci pozbyć się tego uczucia”
– „jest powód dla którego tak się czujesz i sposoby, aby Ci pomoc. Zrobimy to za pomocą małych kroków”
– „będziemy wykonywać coraz trudniejsze zadania tylko wtedy, kiedy będziesz na to gotowy. Jeśli będziesz czuł się źle – przerwiemy”
– „z czasem mówienie będzie coraz łatwiejsze”